Cadeautje op je deurmat
Lieve Viona,
Bedankt voor je prachtige brief. Voor je bezielende woorden, recht uit het hart, precies zoals ik je ken. En laat me je direct verlossen van de last. Je geest wordt niet gegijzeld door nostalgische sentimenten. De toekomst van het papieren magazine is minstens zo mooi als zijn verleden.
Een cadeautje zal je het mij nooit horen noemen. Daar gaat je romantische onstuimigheid misschien toch even met je aan de haal. Ik kan me in elk geval niet voorstellen dat het zulke gevoelens losmaakt bij een werknemer, relatie of vakgenoot.
Maar wat het persoonlijke betreft, volg ik je volledig. Het is menselijk, het is dichtbij, het is intiem. Dat is niet het theoretische gezever van een communicatiespecialist, het is wat we terugkrijgen van lezers, via kwalitatieve en kwantitatieve onderzoeken.
Kijk je bijvoorbeeld naar personeelsmagazines, dan voorziet de papieren variant in twee behoeften. Medewerkers willen weten hoe het staat met de koers van de organisatie en mensen willen worden bevestigd in hun trots op het bedrijf waar ze ooit uit overtuiging solliciteerden.
Dat wil niet zeggen dat het altijd feest moet zijn. Natúúrlijk willen mensen lezen over ‘collega John’, zoals jij hem noemt. (‘Nooit geweten dat die boekhouder in zijn vrije tijd optreedt als vuurspuwer.’) Maar zij verwachten ook een kritische blik op het functioneren van de organisatie.
Personeelsbladen zijn stukken journalistieker dan vroeger. De pravda-vibe is verleden tijd; een goed blad vertelt wat leuk is, maar benoemt daarnaast wat lastig is. Eens, dat kan op intranet ook. Maar door het taboe op surfen op de werkplek, wordt daar weinig gebruik van gemaakt.
Er is in de mix dus zeker plek voor magazines. In de mix, ja. Voor de ene collega werkt video beter, voor de andere audio, voor weer een andere print. Je moet het dus allemáál gebruiken. Maar ik ken je lang genoeg om te weten dat ook de inktsnuiver in jou dat zo ziet.
Raakt het papieren magazine dan nooit uit de mode? Ik denk van niet. Wat ik wel denk, is dat het fris moet blijven. Dat je moet verrassen. Kijk eens wat er bij de Bruna of de AKO ligt. Wat is het formaat, het format, de stijl, de inhoud? Vergeet conventies, toon lef.
Je bent absoluut een papierromanticus, lieve Viona. En gelijk heb je. Print wint.
Greetz,
Johannes
